جلسه دوازدهم مدیریت تجربه محور پروژه‌ها را ارائه می‌کنیم.

من دو تا توضیح عرض کنم: ان‌شاءالله بعد از اینکه  E و P و C (که ما الان در بخش C هستیم) و بعد مالی را تمام کنیم، مصادیق پروژه‌ها را شروع می‌کنم به توضیح دادن و سعی می‌کنم که مورد به مورد (کیس به کیس) در این ارتباط صحبت کنم. نکته بعدی این است که در “روایت ثروت آفرینی و مدیریت حرفه‌ای” ان‌شاءالله به بخش میدکو که برسیم، این دو تا موضوع با هم ترکیب شده و در قالب یک کلیپ تقدیم دوستان عزیز می‌شود.

در بخش C ما به بتن‌ریزی رسیدیم؛ همان طوری که همه دوستان اطلاع دارند بتن هم به بخش‌های اصلی و بخش‌های جانبی تقسیم می‌شود. عمدتاً بر اساس فرآیند باید بتن‌ریزی شکل بگیرد و بیسیک تجهیزات هم انجام شده باشد. نقشه‌های بیسیک، دیتیل و اجرایی هم آماده بشود تا بیاید در کارگاه، زمینه عملیاتی و اجرایی بگیرد. در اینجا با توجه به اینکه حجم بتن‌ها بالاست، پس باید یک مجموعه بچینگ هم وجود داشته باشد.

تیپ‌های مختلف سیمان‌ها و مخصوصاً اختلاط درست سیمان (این اختلاط درست خیلی به استحکام بتن‌ها کمک می‌کند) چون قرار است روی اینها هم اسکلت و هم تجهیزات (در ابعاد و احجام مختلف) قرار بگیرند و تمام این دقت‌ها باید در زمان بتن‌ریزی انجام بشود.

در بحث آرماتورها و دوخت آن، من فکر می‌کنم که آرماتورها (هم انتخابش و هم همزمانی‌اش با بتن) از موضوعات خیلی مهمی است که من همواره تلاش می‌کردم که در زمانی که آرماتورها قرار بود نصب بشوند بروم و آنجا باشم. یک جوری مثل بافتن می‌ماند و مهارت خاصی می‌خواهد و آن افرادی که دارند این کار را انجام می‌دهند، اصلا اینکه بتوانند بروند و در آن وسط حرکت بکنند [کار خیلی سختی است] (البته شاید این نکات ساده به نظر برسد اما واقعا ساده نیست. یکی از مشکلات ما ایرانی‌ها این است که همه چیز را ساده فرض می‌کنیم. چون مهارت افراد که خیلی بالا می‌رود، وقتی یک عده‌ای نگاه می‌کنند، فکر می‌کنند کاری ندارد!) ولی من تلاش می‌کردم که بروم؛ حتی راه رفتن و اینکه پای آدم گیر نکند یا از جنبه HSE یا اینکه کلاف‌ها خوب به هم دوخته بشوند، فوق‌العاده کار اساسی است.

یک بخش دیگر -که شاید قبلا فراموش کرده باشم- بحث زلزله‌نگاری است که در مطالعاتی که در ژئوتکنیک انجام می‌شود، این هم از موضوعات مهم است.

خب در بتن‌ریزی به تدریج از حجم به ظریف‌کاری می‌رویم، از عمق به سمت سطح زمین و بعد ارتفاع می‌رویم. قطعاً زمان انجام هر یک از اینها متفاوت است. [به عنوان نمونه] من خاطرم می‌آید در یکی از پروژه‌ها، وقتی تلاش می‌کردم تا آن ارتفاع نهایی یا در آن عمق بروم، یکی از کسانی که همراه من بود می‌گفت شما برای چه این کار را انجام می‌دهی؟ گفتم: دلیلش این است که من وقتی می‌خواهم راجع به زمانبندی صحبت کنم، خودم یک درکی داشته باشم نسبت به اینکه ما وقتی می‌خواهیم بتن بریزیم، اگر مثلا حجمی باشه (مثلا هزار متر مکعب) چقدر زمان می‌برد؟ حالا که می‌رویم در ارتفاع، این هزار مترمکعب چقدر زمان می‌برد؟

یک برداشت اشتباهی که عموماً مدیران پروژه یا حتی بقیه هم [مرتکب می‌شوند، این است که] تصور می‌کنند که اگر آنجا داد بزنند و دستور بدهند، مسائلشان حل می‌شود! نه، اینطوری مساله حل نمی‌شود. تک‌تک آدم‌ها (مخصوصا مدیران پروژه) باید نسبت به آن فعالیتی که می‌خواهد انجام بشود، درک [درستی] داشته باشند.

در بحث پِداستال‌ها و خصوصاً بتن‌ریزی تجهیزات، چون ما داریم مثلاً راجع به تجهیزات در کنسانتره‌ها، آسیاب‌های سگمیل، آسیاب‌های گلوله‌ای یا مثلاً در بخش فولاد راجع به بتن‌ریزی تجهیزاتی مثل کوره‌های EIF، کوره‌های قوس، کوره‌های پاتیلی، ریخته‌گری‌ها، CCM [صحبت می‌کنیم] یا اگر می‌خواهیم اسکلت یک سالنی را انجام بدهیم، این کرین‌هایی (Crain) که می‌خواهد در آنجا (با ظرفیت مثلا ۲۵۰، ۲۰۰ و یا ۱۵۰ تن) حرکت کند، چون دائم باید در زمان بهره‌برداری در حال حرکت باشد، هم محاسباتش، هم اجرا و هم کنترلش دقت‌های صددرصدی و میلیمتری می‌خواهد.

خب از طرفی بتن‌ریزی در فصل گرما یک طور است و در فصل سرما یک طور دیگر است. من متوجه شدم عموماً آدم‌ها و مخصوصاً مدیران به این نکته توجه نمی‌کردند که ما یک زمانی می‌خواهیم در فصل گرما بتن بریزیم و یک زمانی در فصل سرما! انتظارت شما از آن آدم‌هایی که دارند این کار را انجام می‌دهند، باید انتظار درستی باشد. نمی‌شود ما یک انتظاری را داشته باشیم، بعد بگوییم تو چرا انتظار نادرستی داری؟ می‌گوید “من رئیسم و (فقط) کارم این است که دستور بدهم”!

نهایتا می‌رسیم به آن پلتفرم‌هایی که تجهیز می‌خواهد رویش قرار بگیرد، هم از جهت بتن و هم از جهت اسکلت. اسکلت‌ها هم از احجام درشت انجام می‌شود تا احجام ریز. زمانی که اسکلت یک پروژه مورد بررسی قرار می‌گرفت، من یاد اسکلت انسان می‌افتادم. انسان‌ها هم همینطوری هستند؛ یعنی استخوان‌هایی که این اسکلت را تشکیل می‌دهند از ابعاد خیلی درشت تا ابعاد خیلی ریز هستند. از طرفی این اسکلت بدن انسان انعطاف‌پذیری دارد، پس اسکلت یک سایت و یک پروژه هم باید از انعطاف لازم برخوردار باشد.

دقت‌ کردن به همه اینها خیلی مهم است و من سعی می‌کردم که این دقت‌ها را بتوانم منتقل کنم، هر چند یکی از ویژگی‌های ما ایرانی‌ها شاید همین این باشد که در موضوع خیلی دقت نمی‌کنیم!

درخصوص سازندگان اسکلت‌ها، من می‌رفتم در آن کارگاه‌هایی که اسکلت‌ها را می‌خواستند بسازند و آنها را هم مورد بررسی قرار می‌دادم.

در بحث اسکلت، کنترل جوش‌ها (چون همه‌ی اینها دارند با همدیگه اتصال پیدا می‌کنند) و همچنین بحث نصب اسکلت‌ها در ارتفاع، HSE  آن، در فصل سرما و گرما و نهایتاً تسلط منابع انسانی در همه این موضوعات، فوق‌العاده مهم هستند که باید با دقت آن موارد را دید.

ان‌شاءالله این بخش‌ها که تمام شود، من مصادیق را سعی می‌کنم مورد به مورد با تصویر خدمت دوستان تقدیم کنم.

این جلسه از جلسه دوازدهم ارائه مباحث «مدیریت تجربه محور پروژه ها» است که بر فاز C (ساخت) و به طور خاص بر بتن‌ریزی متمرکز است. جناب آقای دکتر پورمند با اشاره به  تکمیل بخشهای E، P، C و مالی، وعده داده است پس از این مرحله، مصادیق عینی پروژه ها را به صورت موردی تحلیل خواهد کرد. همچنین، تلفیق دو « روایت ثروت آفرینی و مدیریت حرفه ای»  و «مدیریت تجربه محور پروژه ها» در قالب کلیپی یکپارچه در “بخش میدکو” ارائه می شود.

نکات کلیدی بخش بتن ریزی:

  1. فرآیند اجرا:
    • بتن ریزی به دو بخش اصلی و جانبی تقسیم میشود و نیازمند تکمیل نقشه های اجرایی، تجهیزات پایه (مثل بچینگ برای حجم بالای بتن)، و آماده سازی کارگاه است.
    • انتخاب تیپ سیمان، اختلاط دقیق، و همزمانی نصب آرماتورها با بتن ریزی (مشابه بافندگی) از عوامل حیاتی استحکام بتن است.
    • مطالعات ژئوتکنیک و ملاحظات زلزله نگاری به عنوان بخشی از الزامات ایمنی نباید فراموش شود.
  2. چالشهای مدیریتی:
    • ساده انگاری در اجرا: به ویژه در نصب آرماتورها و رعایت اصول HSE که نیازمند مهارت و دقت بالا است.
    • زمانبندی متفاوت در مراحل مختلف: بتن ریزی در ارتفاع یا عمق، زمان بیشتری نسبت به اجرای همان حجم در سطح میطلبد. مدیران پروژه اغلب این تفاوت را نادیده میگیرند و انتظارات غیرواقعی دارند.
    • تأثیر شرایط جوی: بت نریزی در فصل گرما و سرما نیازمند تنظیم انتظارات از پیمانکاران و تعدیل روشهای اجراست.
  3. ملاحظات فنی ویژه:
    • بتن ریزی فونداسیون تجهیزات سنگین (نظیر آسیابهای گلوله ای، کوره های قوس الکتریکی، و کرین های ۱۵۰ تا ۲۵۰ تنی) نیازمند دقت میلیمتری و محاسبات دقیق است.
    • اسکلت بندی پروژه: مشابه اسکلت بدن انسان، ترکیبی از اجزای درشت و ریز است که انعطاف پذیری و استحکام همزمان را میطلبد. کنترل کیفیت جوشکاری و نصب اجزا در این بخش حیاتی است.
  4. نقد فرهنگی-اجرایی:
    • گرایش به ساده انگاری فرآیندها (به ویژه در ایران) و بی توجهی به پیچیدگیهای فنی، یکی از چالشهای اصلی است.
    • ضرورت درک عمیق مدیران از جزئیات فنی و زمانبندیها، به جای تکیه صرف بر دستورات کلی.

جمع بندی:
سخنران تأکید دارد که موفقیت در مدیریت پروژه های عمرانی مستلزم دقت عملیاتی، درک واقع بینانه از زمان و منابع، و تطبیق با شرایط محیطی است. وی قصد دارد در ادامه، مصادیق عینی پروژه ها را همراه با تصاویر آموزشی ارائه کند تا زمینه ای برای ارتقای نگرش حرفه ای در مدیریت فراهم شود.

  1. هدف اصلی جلسه دوازدهم مدیریت تجربه‌محور پروژه چیست؟
  2. چه مراحلی در بخش بتن‌ریزی پروژه‌ها مورد بررسی قرار گرفت؟
  3. چرا بتن‌ریزی و آرماتوربندی از مراحل حیاتی در اجرای پروژه‌ها محسوب می‌شوند؟
  4. دکتر پورمند چه تجربیاتی را در مورد مدیریت پروژه‌های بزرگ به اشتراک گذاشت؟

سوالات جزئی‌تر:

  1. چه عواملی در انتخاب و اختلاط سیمان برای بتن‌ریزی اهمیت دارد؟
  2. چرا دقت در نصب آرماتورها و همزمانی آن با بتن‌ریزی اهمیت دارد؟
  3. چه مشکلاتی ممکن است در صورت ساده‌انگاری در فرآیند بتن‌ریزی به وجود آید؟
  4. چرا مطالعات زلزله‌نگاری و ژئوتکنیک در بتن‌ریزی اهمیت دارند؟
  5. چه تفاوت‌هایی بین بتن‌ریزی در فصل گرما و سرما وجود دارد و چگونه می‌توان این تفاوت‌ها را مدیریت کرد؟
  6. چرا دقت در اجرای اسکلت‌ها و کنترل جوش‌ها در پروژه‌ها اهمیت دارد؟

سوالات تحلیلی:

  1. چرا برخی مدیران پروژه به دقت‌های لازم در فرآیند بتن‌ریزی توجه نمی‌کنند و این موضوع چه تأثیری بر کیفیت پروژه دارد؟
  2. چگونه می‌توان دقت در فرآیند بتن‌ریزی و آرماتوربندی را افزایش داد؟
  3. چه ارتباطی بین زمان‌بندی پروژه و حجم بتن‌ریزی وجود دارد و چگونه می‌توان این زمان‌بندی را بهینه کرد؟
  4. چرا انعطاف‌پذیری در اسکلت‌های پروژه‌ها اهمیت دارد و چگونه می‌توان این انعطاف‌پذیری را ایجاد کرد؟
  5. چه درس‌هایی از تجربیات گذشته در مدیریت پروژه‌های بزرگ می‌توان آموخت و چگونه می‌توان این درس‌ها را در پروژه‌های آینده به کار برد؟

سوالات کاربردی:

  1. چه ابزارها و روش‌هایی برای بهبود دقت در بتن‌ریزی و آرماتوربندی پیشنهاد می‌شود؟
  2. چگونه می‌توان پیمانکاران را به گونه‌ای انتخاب کرد که توانایی انجام حجم کار را در زمان مشخص داشته باشند؟
  3. چه راهکارهایی برای کاهش خطاها در فرآیند بتن‌ریزی و آرماتوربندی وجود دارد؟
  4. چگونه می‌توان از بروز مشکلاتی مانند ترک‌خوردگی بتن در فصل‌های مختلف جلوگیری کرد؟
  5. چه اقداماتی باید در مرحله بهره‌برداری از پروژه انجام شود تا از موفقیت بلندمدت آن اطمینان حاصل شود؟
۰ پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟
خیالتان راحت باشد 🙂

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *